En ..... de slot-blog van het New York marathon avontuur, wederom door Wim N..

 ------------------------------------------------------------------------------------------

 
Een hele succesvolle marathon voor de lopers

 

Op 1 november was het dan eindelijk zo ver. Gehard door de vele trainingen kon op deze dag een ieder aan zijn of haar marathon beginnen.

Op de dag van de NY Marathon is New York er voor de hardloper. Deze uitstekend georganiseerde marathon maakt haar reputatie van DE marathon onder de marathons waar – het is er één om op je ‘bucket’ lijst te plaatsen.

Met nagenoeg geen wind en een temperatuur van 19 graden, waren de weersomstandigheden dit jaar uitstekend. Het Amerikaanse volkslied en daarna een kanonschot kondigden de start aan voor de lopers, waar ze met z’n allen zo lang naar hadden toegeleefd.

De eerste 1600 meter begon meteen al met een klim op de Verrazano brug, die de wijken Staten Island en Brooklyn met elkaar verbindt. En zo volgden er nog vier bruggen. Hoewel niet allemaal even lang en steil, zijn deze bruggen een aanslag op de kuitspieren. Lang niet iedere loper doorstond de aanslag met succes, met als gevolg dat velen al lopend een brug op moesten, zeker tegen het einde van het parcours, toen de vermoeidheid toesloeg.

Niet alleen de bruggen waren zwaar; New York kent ook vele ‘streets’ met vals plat. Je denkt dat je op een vlakke weg loopt, maar de beenspieren geven aan dat de weg toch echt langzaam omhoog gaat. De opzwepende muziek langs de kant en het aanmoedigen van het publiek deden de spierpijn echter wel even vergeten, als was het maar even ...

Ageeth, Aad, Bart, Marianne, Wim, Irma, Barry en Annemieke hebben allen hun doel gehaald, namelijk het genietend uitlopen van de 42,2 kilometer dwars door de diverse wijken in New York. De volgende dag met flinke spierpijn nog even ‘geshopt’ onder het motto: ‘Shop till you drop’. Elke trap en zelfs elke stoep af deed pijn, maar wat was het de moeite waard!


Wim N.